ဆရာမအတြက္

ေနညိဳခ်ိန္ရဲ့

တိမ္ေရာင္ေတြ ၀င္းလက္တဲ့ဆည္းဆာ

ေနမ၀င္တဲ့အရာမ်ားစြာရိွပါတယ္...

ေက်းငွက္ေတြက

အေနာက္က်ြန္းဆီပ်ံသန္း

ငယ္စဥ္တုန္းက အိမ္မက္ေတြဟာ

ခုမွ အန္က်လာခဲ့တယ္ဆရာမ...

လွပေသာမနက္ခင္းမ်ားသည္လည္း

အသြင္သြင္စီးဆင္းေလွာ္ခပ္

ဆရာမရဲ့အိပ္မက္ေတြလဲ

အားလံုးကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ပါေစ....

ျမင္ေတြ့ဖူးတဲ့ 

ႀကယ္စင္ေတြအားလံုး

ဒီစႀကာ၀ဠာႀကီးတစ္ခုလံုးထက္

ဆရာမ အသဲႏွလံုးက

ျမင့္ျမတ္ပါတယ္...

ဆရာမေပ်ာ္ရာမွာေနပါ....

ဆရာမႏွစ္သက္သလိုစီးဆင္းပါ...

ဆရာမခံုမင္သလိုပ်ံသန္းပါ...

ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္

က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ က်ြန္ေတာ္စီးဆင္းရာျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္

ဆရာမေလာက္မွ အေရာင္မထြက္တဲ့ ေက်ာက္ေတြေတြ့တိုင္း

အျမဲသတိရေနမယ္....

(1G Ar-14)

Bagan Remembrance (2007) စာအုပ္ေလးကို ျပန္လည္ဖတ္မိရင္း.......

လြန္ခဲ့တဲ့(၅)ႏွစ္ေက်ာ္ကာလမ်ားက  က်ြန္မတပည့္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ first year

ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္က ဆရာမအတြက္ဆိုျပီး လက္ေဆာင္ေရးေပးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ...

(ဆန္းစေန၀န္း)