Valentines' Day

ဗယ္လင္တိုင္းေဒး

**************

ခ်စ္သူေရ

ဗယ္လင္တိုင္းတဲ့

သူတိုင္းခ်င္ရာတိုင္း
မဟိုင္းတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔
အၿမဲမအို
ႏုပ်ဳိတဲ့ အခ်စ္ေတြမို႔
တို႔ေတြအတြက္
ေန႔ရက္တိုင္းဟာ
ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ေပါ့

(သူေရးတဲ့ ကဗ်ာ)

 ဆန္းစေန၀န္း

ႀကင္စဦးမွသည္ အနာဂတ္ဆီသို႔

 

သူရယ္ ကိုယ္ရယ္ၾကင္စဦး
ထူးကဲလွ ႏိုဝင္ဘာ
ပ်ဳိစင္ကညာနဲ႔ စုလ်ားရစ္
ခ်စ္မ်ားစြာနဲ႔ တည္ေထာင္ၾက
အိမ္ေထာင္အစေပါ့ ၾကင္ၾကင္နာ
ျမင္ျမင္ရာ အလွထူး
ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးၾက ေမာင္မယ္ႏွစ္ဦး
အဦးအစ သာသာယာ
တစ္ခါ တစ္ခါ ဘဝခါး
ေၾသာ္ဒါက ေလာကဓံလား

ႏွစ္ေယာက္သား တူတြန္းလွန္
ကြ်မ္းျပန္ခ်င္ ျပန္ေစဦးေတာ့
ေပါ့ေပါ့ေလးစိတ္မွာထား
အခါးျပန္ အခ်ဳိလွည့္လာပါလိမ့္
သိပ္ဗ်ာပါမ်ားနဲ႔ေမရယ္
အေရွ႕ဆီမွာေရာင္နီထြန္းၿပီမို႔
တြန္းလွန္ကြယ့္ အတူရုန္းစို႔
အေမွာင္ကြယ္လင္း္စၿမဲမို႔
မခြဲအတူ ခရီးဆက္ပါစို႔
မနက္ျဖန္ဆိုတာ တို႔ေတြတြက္႔
ရြက္ခါသာ တာဝန္ထမ္း
ျမန္းကာသာ ေရွ႕ဆက္လွမ္းပါစို႔
တို႔ဘဝေရွ႕ေရး.....

(သကၠလပ္ရတု အမွတ္တရ သူေရးတဲ့ကဗ်ာ)

ဆန္းစေန၀န္း

သစၥာ

 

ကိုယ္

စီးဆင္းခဲ့ေသာ လမ္းတေလၽွာက္မွာ

အမိွဳက္တစ္စအျဖစ္ မရွဳပ္ခဲ့ပါဘူး

ခဲတစ္လံုးအျဖစ္ မနာက်င္ေစခဲ့ပါဘူး

ခလုတ္တစ္ခုအျဖစ္ မယိုင္လဲေစခဲ့ပါဘူး 

ဆူးေညာင့္တစ္ခုအျဖစ္ မထိတ္လန့္ေစခဲ့ပါဘူး

ကိုယ့္လက္တစ္စံုနဲ့

ေဖးမကူညီခဲ့ဖူးတယ္

ကိုယ့္ေမတၲာဓာတ္နဲ့

ေႏြးေထြးေစခဲ့တယ္

ကိုယ့္ေစတနာနဲ့

လွပေစခဲ့တယ္

ကိုယ့္၀န္းက်င္တေလၽွာက္

အေရာင္ေတာက္ေစခဲ့တယ္ 

ဤ သစၥာစကားေႀကာင့္ 

ကိုယ္ေလၽွာက္ေနေသာ

လမ္းတေလၽွာက္မွာ

အေကြ့အေကာက္

ဘယ္ေလာက္ပင္မ်ားမ်ား

ကိုယ့္အိမ္မက္လမ္း 

အေရာက္လွမ္းႏိုင္ပါရေစသား။

........................

(ဆန္းစေနဝန္း)

ရန္ကုန္ျမိဳ့ၽႏွင့္ ထိေတြ့ျခင္း (၁)

YBS ႏွင့္ ဆံုစည္းမွဳ

ရန္ကုန္ေျမနဲ့ တစိမ္းျဖစ္ေနတာ ေက်ာင္းျပီးကတည္းက (၁၀)စုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ပါျပီ။

ရံဖန္ရံခါေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္အလုပ္ေႀကာင့္ အခ်ိန္လုျပီး သြားလာရတဲ့အတြက္ Taxi ဘဲစီးျဖစ္တာမ်ားျပီး ဘတ္စ္ကားမစီးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ဒီေန့ေတာ့ အလုပ္သြားရမယ့္ အခ်ိန္ေတြပိုေနတာရယ္  YBS ကို အားေပးခ်င္တဲ့ အတြက္ေႀကာင့္ ဘတ္စ္ကားစီးဖို့ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေအာင္မဂၤလာကားကြင္းထဲရိွ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွ ဆိုင္ရွင္ကို မွတ္တိုင္ေနရာေမးျပီး ကားကြင္းေရွ့ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ကို ေျခလ်င္ေလ်ွာက္ခဲ့တယ္။ မွတ္တို္မွာ ၁ မိနစ္ေလာက္ဘဲရပ္ေစာင့္ရေသးတယ္ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ MICT Park ကိုေရာက္ႏိုင္တဲ့ အနီးဆံုးေနရာ ျပည္လမ္းေပၚေရာက္ႏိုင္တဲ့ နံပါတ္ (၃၅) က ျပည္လမ္းလို့ ေအာ္ေနတာနဲ့ ကားေပၚကို အလ်င္စလို တတ္လိုက္ရတယ္။ လူကေတာ့ မနက္ (၆ း ၁၅) ေလာက္ျဖစ္ေတာ့ အရမ္းမ်ားေသးပါဘူ။ ေနရာလည္းရတယ္။ ပထမအႀကိမ္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။

 ျပတင္းေပါက္နံေဘးေနရာရျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ့ ျပသက္၀င္မွဳမ်ားကို ေငးရင္းေတြးရင္း   ေလ့လာမိတယ္။ 

 ေအးျမတဲ့ ေလႏုေအးက လမ္းဆန္းမွဳကို ျဖစ္ေစတယ္။ ေဘးဘီကို ေငးရင္း ေျမာက္ဥကလာ ေခမာသီ ပန္းျခံအတြင္း ေရကန္ပတ္လည္မွာ နံနက္ခင္းက်မ္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေန ေျပးေနတဲ့ လူေတြမ်ားစြာ ကို ေတြ့ရပါတယ္။  ျမိဳ့ျပေနလူေတြအတြက္ေတာ့ ဒီေနရာေလးဟာ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ Recreation Space ေလးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ မြန္းႀကပ္တဲ့ဲ ျမိဳ့ျပေနလူထုအတြက္ ဒီလို Space ေလးေတြ မ်ားစြာ လိုအပ္ပါတယ္။ ညေနခင္းအခ်ိန္မွာေရာ ကေလးေတြ ကစားရာေနရာေလးေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ ေတြးႀကည့္ျမင္ေရာင္မိပါတယ္။
အေတြးစနဲ့ ေငးရင္း ဘတ္စ္ကားဟာ ေျမာက္ဥကလာ ဂံုးေက်ာ္ျပီး ရွစ္မိုင္ဘက္ကိုေရာက္ပါတယ္။ ကိုယ္ဆင္းရမယ့္ေနရာနီးလာေတာ. အေတြးစကိုျဖတ္နာရီႀကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုုယ္ခန့္မွန္းထားတဲ့ အခ်ိန္ထက္ေစာေနေသးတယ္။ ဒါနဲ့ ဆင္းရမယ့္ေနရာမဆင္းေသးဘဲ တံတားျဖဴမွတ္တိုင္ေရာက္မွ ဆင္းျပီး လိုက္ျပီး အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ ကို သြားမယ္ စိတ္ကူးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ (၂၀၀) က်ပ္တန္ YBS ေရြးခ်ယ္မွဳကို ေက်နပ္မိတယ္။
အင္းလ်ားကန္ေဘာင္
 ေျခမခ်ျဖစ္တာ အေတာ္ႀကာျပီျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ျမီဳ့ျပရဲ့ အေရးအပါဆံုး Green Area/ Blue area တစ္ခုရဲ့ နံနက္ခင္းဟာ လွပစြာႏိုးႀကားသက္၀င္ေနတယ္။  စိမ္းလန္းေအးျမတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ ေတာက္ပတဲ့ ေနေရာက္ျခည္ေအာက္မွာ ညင္သာစြာ လွပေနတယ္။ ခိုေတြ အုပ္လိုက္ပ်ံသန္းျပီး အင္းလ်ာအလွကို ျဖည့္စြက္ေနႀကတယ္။ 
မ်ားေသာအားျဖင့္ အသက္ႀကီးပိုင္း လူႀကီးေတြ က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သူလုပ္ လမ္းေလ်ွာက္သူေလ်ွာက္နဲ့ လွပေနပါတယ္။ တခ်ိဳ့ကေတာ့အ ေျပးေလ့က်င့္ေနႀကတယ္။ တခ်ို့ကေတာ့ အုပ္စုလိုက္ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး လူမွဳေရး စတဲ့ အေရး မ်ားစြာ ေဆြးေႏြးျပီး ကန္ေဘာင္တေလ်ွာက္လမ္းေလ်ွာက္ႀကတယ္။ တခ်ို့က သီခ်င္းဖြင့္ျပီး က်န္းမာေရး ကစားေနႀကတယ္။ တခိ်ဴ့ကေတာ့ ကန္ေဘာင္ခံုတန္းမွာ ထိုင္ျပီး ေရဒီယိုနားေထာင္ေနတယ္။ တခ်ိဳ့ကေတာ့ ကန္ေဘာင္ေလွခါးထစ္ေတြအတိုင္း အတက္အဆင္းေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနႀကတယ္။
ကန္ေဘာင္တေလွ်ာက္မွာေတာ့ အမိွဳက္ပံုးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ့ရတယ္။ လမ္းေပၚမွာလည္း အမိွဳက္ေတြ မေတြ့ရတဲ့အတြက္ အားလံုး စည္းကမ္းလိုက္နာမွဳေတြေႀကာင့္ ေက်နပ္မိပါတယ္။ ေရထဲလည္း အမွတ္တမဲ့ ပစ္မခ်မိဖို့လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ စည္းကမ္းလိုက္နာဖို့ ညြန္းႀကားထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြလည္းေတြ့ရတယ္။
ကန္စက္ေနရာတစ္ခ်ိဳ့က ေဆာက္လက္စ အေဆာက္အဦေတြေႀကာင့္ ကန္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဘယ္လို ဆိုးက်ိဳးေတြ ျဖစ္ႏိုင္မလဲ မခန့္မွန္းႏိုင္ေပမယ့္ ဒီလို ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ေလး ပ်က္စီးသြားမွာ စိုးထိတ္မိတယ္။
တခဏတာ ေလ့လာမိသေလာက္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ေလး Green Space, Social Space, Public Space ေလး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ပါေစ ေမ်ွာ္လင့္မိပါတယ္။
အင္းလ်ားမွတဆင့္ ကိုယ္သြားမယ့္ MICT Park ကိုေတာ့ Taxi ခ (၁၀၀၀)က်ပ္ ေပးျပီး သြားလိုက္ေတာ့တယ္။ ကားကြင္းအျပန္လည္း ဒီလိုဘဲ Combined Transportation အသံုးျပဳလိုက္တာ အရင္က အသြားအျပန္ (၁၀၀၀၀) ကုန္တဲ့ ခရီးက (၂၄၀၀) က်ပ္နဲ့ အဆင္ေျပခဲ့တယ္။

 (ဆန္းစေန၀န္း)

စုန္ဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္း

စီးဆင္းခဲ့... စီးဆင္းျမဲ... စီးဆင္းအံုးမွာပါ....

 

ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ ရံုးတက္အလုပ္လုပ္ရသူတစ္ေယာက္အဖို့ မနက္ခင္းတိုင္းရဲ့ စကၠန့္တိုင္းဟာ တန္ဖိုးရိွလွပါတယ္။ မနက္ ကိုယ္အိပ္ရာထရင္ သူတို့ေလးေတြလည္း ႏိုးျပီး လိုပ္ထတတ္တာမို့ အလုပ္က သိပ္မတြင္က်ယ္လွပါဘူး။သူတို့ မ်က္ႏွာသစ္ သန့္ရွင္းေရးလုပ္ ျပီးရင္ ကဗ်ာသီခ်င္းဖြင့္ျပထားျပီး မနက္စာအတြက္ စီစဥ္ရတယ္။(ေန့ခင္းစာအတြက္ကေတာ့ ခ်က္ရန္ျပင္ဆင္ထားတာေတြကို ကိုယ္က အေပၚယံ ခ်က္လိုက္ရံုပါဘဲ။ အျမန္က်က္ တဲ့ ဟင္းမ်ိုးဘဲ ခ်က္ရတယ္။)

ကိုယ္ရံုးမသြားခင္ သူတို့ေလးေတြ ဗိုက္၀ဖို့အေရးႀကီးတယ္။ 

အႀကီးမေလးလည္း  မူႀကိဳမသြားခင္ မနက္စာ ၀၀ေလးေက်ြးလိုက္ခ်င္တယ္။ သူက အစားကိုနည္းတာ။ ကိုယ္ထည့္ေပးတာေလး ကုန္ေအာင္စားရင္ျဖင့္ ကိုယ့္မွာပီတိျဖာ ေက်နပ္လို့။

 ေန့လည္စာေတာ့ ေကာ်င္းေက်ြးတယ္။ အရင္လေတြက ေက်ာင္းမွာ ေန့လည္စာစားရင္ မကုန္ေတာ့ သူမွာ stress ေတြျဖစ္လို့။ အခုရက္ပိုင္းေတာ့ျဖင့္ ထမင္းလည္းကုန္ေအာင္စားႏိုင္တယ္တဲ့။ သူလည္းေက်ာင္းေပ်ာ္ ကိုယ္လည္းေက်နပ္ေပါ့။

အငယ္ေလးဆိုရင္လည္း ကိုယ္ရံုးတက္ခ်ိန္မွာ အိမ္မွာတေနကုန္ထားခဲ့ရတာ။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္မသြားခင္ မနက္စာ ၀၀ေလးေက်ြးခ်င္တာ။ ကိုယ္ေက်ြးတဲ့ အစားစားတဲ့ ရက္ဆိုရင္ ေက်နပ္ျပီး မစားဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကေလးမ်ား ဗိုက္ဆာေနမလား၊ ပိန္သြားေတာ့မလား စသျဖင့္ ေတြး စိတ္ပူေနရတာ။

 ဒီမနက္လည္း ခါတိုင္းလိုဘဲ။ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲတဲ့ မနက္ခင္းေပါ့. ကေလးႏွစ္ေယာက္က လြယ္လြယ္ကူကူ မနက္စာ ေက်ြးလို့ရျပီး ကိုယ့္အတြက္ ေတာ့ ရံုးေရာက္မွ စားပါေတာ့မယ္ေလ ဆိုျပီး ရံုးကားမလာခင္ (၁၀)မိနစ္အလိုမွာ သားေေလးကို ႏို့တိုက္ေနတာ။ 

အိမ္ကို ခဏ အလည္ေရာက္ေနတဲ့ အေမက သမီးမသြားေသးဘူးဆိုရင္ အေမထမင္းေလး ျပင္ေပးမယ္ စားလိုက္အံုးဆိုျပီး ကိုယ္သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္းေလးနဲ့ ငပိေႀကာ္လးကို ဇြန္းတပ္ျပင္ဆင္ေပးတယ္။ ေအာ္ အဲဒီအခါမွ အေမလည္း ထမင္းစားေလ ဆိုျပီး

ဧည့္သည္အေမကို ကိုယ္ကထမင္းေက်ြးဖို့ သတိျပန္ရတယ္။ သမီးစားစား အေမျပီးမွ စားမယ္ ဆိုျပီး ကိုယ္ထမင္းစားတာကို ေစာင့္ႀကည့္ေနတဲ့ ကိုယ္အေမကို ႀကည့္ျပီး ၀မ္းနည္းလာတယ္။ မိဘတိုင္းဟာ ဒီလိုပါဘဲ။ ဘာမဟုတ္တဲ့ အရာေလးအတြက္ေတာင္ သူတို့အတြက္မႀကည့္ ။ သားသမီးအတြက္ဘဲ ဦးစားေပးစဥ္းစားတယ္။ 

အေမရယ္

အေမကေတာ့ သမီးတို့အတြက္ အရင္ကလည္း စီးဆင္းခဲ့တယ္... အခုလည္း စီးဆင္းဆဲပါ...ေနာင္လည္း ဆက္လက္စီးဆင္းေနအံုးမွာပါ။

ထာ၀ရစုန္ဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းေပါ့......
ကိုယ္လည္း သားသမီးေတြအတြက္ ..... ႀကိဳးစားရင္း

(ဆန္းစေနဝန္း)

က်ြန္မဘဝရဲ့ ၂၄နာရီ

(photo credit from google)

က်ြန္မဘဝရဲ့ ၂၄နာရီကို ဘယ္လို အသံုးခ်ေနသလဲဆိုေတာ့

၁။ က်ြန္မ ကေလးေလးေတြအတြက္ အခ်ိန္ေပးရပါတယ္။ တေနကုန္ရံုးတက္ေနရတဲ့ က်ြန္မအဖို့ေတာ့. အိမ္မွာ ရိွေနခ်ိန္မ်ားမွာ သားနဲ့သမီးအတြက္ ေပးရတဲ့အခ်ိန္ကမ်ားပါတယ္။ ကေလးေတြအတြက္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားရိွေစဖို့ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖံြ့့ျ့ဖိဳးေစဖို့ အစစအရာရာ ဂရုစိုက္ေပးရပါတယ္။

(၁)ႏွစ္ခဲြအရြယ္ရိွတဲ့ သားေလးနဲ့ စကားေတြေျပာေပးရတယ္။ ေခ်ာ့ျမဴေပးရတယ္။ အတူတူ ကစားေပးရတယ္။ အစားအေသာက္ေလးေတြ ကိုယ္တိုင္ေက်ြးေမြး ျပဳစုေပးရတယ္။ သီခ်င္းေတြဖြင့္ျပီး အတူတူဆို အတုူတူကေပးရတယ္။ အိမ္ေအာက္ဆင္းျပီး လမ္းေလ်ွာက္ေပးရတယ္။  (၅)ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးအတြက္ေက်ာင္းက ျပန္လာရင္ ေက်ာင္းကအေႀကာင္းေလးေတြ နားေထာင္ေပးရတယ္။ အတူတူ ကစားေပးရတယ္။ စာေရးရင္ ႀကည့္ေပးရတယ္။ ပံုေတြဆဲြေပးရတယ္။ အေ၇ာင္ေတြျခယ္တာ၊ စကၠဴေတြ ျဖတ္ညွပ္ကပ္ေပးရတယ္။ အရုပ္ေတြနဲ့ ကစားေပးရတယ္။ အိပ္ရာ၀င္ ပံုျပင္
ေျပာျပေပးရေသးတယ္။ ပိတ္ရက္ဆိုရင္ သူလိုခ်င္တဲ့အရာေလးေတြ ေစ်းလိုက္၀ယ္ေပးရတယ္။

၂။ သင့္တင့္ေလ်ာက္တဲ့ ၀င္ေငြ နဲ့ ဂုဏ္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေစတဲ့ ရာထူးေလးအတြက္ မနက္ (၈း၃၀)ကေန ညေန (၅)နာရီအထိ အခ်ိန္ေပးရံုးတက္ရေသးတယ္။

၃။ သားနဲ့ သမီးတို့ ေဖေဖအတြက္ ကိုယ္တိုင္ထည့္ေပးတဲ့ ရံုးထမင္းခ််ိဳင့္ေလးျဖစ္ေစဖို့ မီးဖိုေခ်ာင္ ခဏ ေျပး၀င္လိုက္ရေသးတယ္။ အက်ႌျဖဴျဖဴေလး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေစဖို့ ကိုယ္တိုင္ ေလ်ွာ္ဖြတ္မီးပူေလးလည္းတိုက္ေပးရေသးတယ္။ ညဘက္ ညဥ့္နက္တဲ့အထိ ပံုဆဲြေနရင္ တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနမွာစိုးလို့ အေဖာ္ေစာင့္ေပးရေသးတယ္။

၄။အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အိမ္ေလးလွပေနေစဖို့ သန့္ရွင္းေရးေလးလည္း လုပ္လိုက္ေသးတယ္။

၅။အပိုဝင္ေငြေလးရေစဖို့ ကိုယ္တတ္ထားတဲ့ ပညာေလးအသံုးခ်ျပီး ဒီဇိုင္းေလးေတြက ဆဲြလိုက္ရေသးတယ္။

၆။ ကိုယ့္ပညာရပ္ ဆက္လက္ေအာင္ျမင္ေစဖို့ သုေတသန စာတမ္းေလးေတြေရးရ ဖတ္ရေသးတယ္။

၇။ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ့ အခ်ိတ္အဆက္မျပတ္ေစဖို့ ေဖ့စ္ဘြတ္ သံုးရေသးတယ္။

၈။ ကိုယ့္ရဲ့ ၀ါသနာေလးအတြက္ ဘေလာဂ့္ေလးလည္းေရးရေသးတယ္။
၉။ သံသရာမွာ ကိုယ့္ေနာက္ပါေစဖို့ ဘုရားတရားေလးလည္း နဲနဲပါးပါးလုပ္ရေသးတယ္။
ေနာက္ထပ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ ရိွေနပါေသးတယ္။
.....................................
မိဘေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရအံုးမယ္။  
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မိဘေတြ အပူမေပးဘဲ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ထားႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနတယ္။ 

(ဆန္းစေနဝန္း)